-
Vahid Majidi
- بدون نظر
- بلاگ, مجموعه مقاله ها, هنر زندگی
چگونگی رشد عزت نفس و کسب احساس رضایت و خوشحالی در زندگی فردی و حرفه ای
فاز اول (بی هدف)؛ خیلی مهم نیستم (هنوز معنای زندگی فرد کامل مشخص نشده است)، فاز دوم (رهجو)؛ مهم هستم (در حال یادگیری و تمرکز در انتخاب مسیر معنا و ماموریت زندگی خود است) و فاز سوم (رهرو)؛ می خواهم به یک هدف مهم برسم. افراد هر قدر به فاز سوم نزدیک تر شوند، تاثیر بیش تری در زندگی فردی و حرفه ای خواهند گذاشت و احساس خوشحالی بیش تری تجربه می شود.
بنابراین در این فرآیند مشخص می شود که خوشحالی یک هدف نیست بلکه یک فرآورده و نتیجه حاصل از چیرگی و تسلط بر اقدامات در مسیر معنا می باشد.
به عقیده فلاسفه، خوشحالی زمانی کسب می شود که اتفاقا بر آن تمرکز نکنیم و به دنبال آن نرویم، بلکه بر اهدافی تمرکز کنیم که با تسلط بر مسیری ارزشمند به خاطر خود و دیگران تلاش و پشتکار داشته باشیم و خوشحالی نیز به عنوان محصول و نتیجه ناشی از اثر گذاری ما در طول این مسیر پر معنا تجربه می شود و با تحقق اهداف کوچک و بزرگ در این مسیر ارزشمند به احساس شادمانی می رسیم. چرا که هیچ گاه به طور کامل و عمیق نمی توان احساس خوشحالی را در جایی پیدا و تجربه کنیم، مگر برای کوتاه مدت و بسیار موقتی، آن هم صرفا از طریق استفاده از محصول و یا خدمات افراد خوشحال و هدفمند دیگر (مثلا رفتن به تور گردشگری و یا خرید کردن برای کسب خوشحالی کوتاه مدت).
در واقع برخی افراد، صرفا مصرف کننده عوامل خوشحالی و دستاوردهای افراد موثر دیگر هستند و این مصرف گرایی هیچ گاه احساس رضایت پایدار و عمیقی برای افراد مصرف کننده نخواهد داشت مگر اینکه خود به دنبال مسیر و رسالت خود باشند و از نتایج با ارزش آن (با نگرش بدون منفعت طلبی برای خود) خوشحال شوند و حال خوب و عمیقی کسب نمایند.
چگونگی کشف رسالت افراد ابتدا با کشف خود و تمرکز بر ارزش های فرد حاصل می شود.
شناخت ارزش های انسانی مهم ترین قدم برای خوشحال ماندن در طول مسیر زندگی است به نحوی که با حفظ ارزش های زندگی خود می توان به عزت نفس رسید حتی بدون کسب منافع شخصی. طعم این زندگی با افتخار و ارزشمند شاید برخی مواقع خیلی ظاهر جذابی نداشته باشد اما دارای معنا و ارزش است چرا که منافع عمومی و مسئولیت اجتماعی را بر منفعت شخصی مقدم قرار داده ایم (مانند ایثار و بخشندگی که از نمونه های ارزش و معنا در زندگی فردی و حرفه ای است) و به این ترتیب احساس شادمانی حداقل دستاورد این نوع نگرش خواهد بود.